Waterput

Voordat er overal waterleiding in de steden en dorpen aangelegd was, waren putten onontbeerlijk. Het waren openbare plaatsen, ontmoetingsplaatsen voor mensen en vooral voor de wasvrouwen.

De traditionele waterput met een putemmer werd boven een grondwaterbron gebouwd. Al in het oude Rome werden waterputten over het hele stadsgebied verspreid gebouwd en via aquaducten gevoed.

Toen men door de opkomst van eigen putten steeds minder op openbare waterputten aangewezen was, werden putten toenemend tot symbolen van macht en invloed van de bouwer. In veel steden en dorpen werden ze vervangen door min of meer kunstzinnig vormgegeven bronnen. De traditionele drinkwater- of wasput verdween.

Vanaf deze tijd werden bronnen gebouwd die vaak uit een complexe combinatie van cascaden, fonteinen en bekkens bestonden. Door verdamping koelt het water in de zomer de omgevingslucht af en draagt hierdoor bij aan een beter stadsklimaat.